ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

ΤΟ ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

https://www.facebook.com/Polisma-Publications-567651376660038/

https://ftb.academia.edu/AlexiosPanagopoulos

http://www.biblionet.gr/author/51557/Αλέξιος_Παναγόπουλος

http://www.pemptousia.gr/author/ddr-alexios-panagopoulos/

http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-746609.aspx

http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-743615.aspx

Αλ. Παναγόπουλος (1998), «Το κύκνειο άσμα του Ιησού : Η αρχιερατική προσευχή κεφ. 17, Ιωάννου, παιδαγωγική εποπτικότητα», εκδόσεις Αλ. Παναγόπουλος, Αθήνα (χαιρετισμός τότε συνοδικού μητροπολίτη Καρπενησίου), σσ. 64.
Προσεγγίζεται το ζήτημα της προσευχής και μάλιστα στον κήπο της Γεσθημανή όπου ο Θεάνθρωπος ως το κύκνειο άσμα του έψαλε προς τον Θεό Πατέρα υπέρ της του κόσμου σωτηρίας, λίγο πρίν τον συλλάβουν οι άδικοι Εβραίοι, τους οποίους καθοδηγούσε ο προδότης μαθητής Ιούδας. Το πονημάτιο αυτό συνιστά μια επιτομή στο αρχιερατικό και ποιμαντικό έργο του μόνου τέλειου παιδαγωγού Θεανθρώπου Χριστού και προσεγγίζει συστηματικά την αρχετυπική προέλευση και φανέρωση του Θεανθρώπου για την Σωτηρία του ανθρώπου.
Η αξιολόγηση του ανθρώπου γίνεται στο Πρόσωπο του Χριστού. Η κλήση του ανθρώπου πραγματοποιείται από τον εκκαλούντα (=Εκκλησία) Χριστόν τη δημιουργία και τον άνθρωπο «εκ του μη όντως εις το είναι». Γι’ αυτό και ο Σωτήρας Χριστός είναι «ο το πάν συνέχων» η ρίζα και η νοηματοδότηση της καθόλης ψυχοσωματικής και παιδαγωγούμενης ύπαρξης του ανθρώπου.
Απ’ αυτό διαπιστώνονται τα χαρίσματα και οι δυνάμεις του ανθρώπου που προέρχονται αλλά και αναφέρονται στο Πρόσωπο του αρχιερέα Χριστού που θυσιάζεται στο Σταυρο χάριν αυτης της αγάπης για τον άνθρωπο. Συνεπώς συνεκτικός δεσμός είναι η αγάπη του χριστού, ως άκτιστη ενέργεια του Θεού και επομένως, ως ενυπόστατη Αλήθεια (=ανάδυση από τη λήθη της ανυπαρξίας), που εκφράζεται με την ομοιότητα, ισοτιμία και οικειότητα του ανθρώπου (κτίσμα) με τον Χριστό (Άκτιστο). Ο άνθρωπος έκ φύσεως έχει την αναφορά του προς τα πάνω, προς τον ουρανό, σε αντίθεση με τα άλογα ζώα.
Στο πλαίσιο αυτης της προσωπικής κοινωνίας συντελείται η διαπαιδαγώγηση και διαμόρφωση του ανθρώπου, όπως προσδιορίζεται στην αρχιερατική προσευχή στον κήπο της Γεσθημανή, ως το κύκνειο άσμα του Θεανθρώπου Σωτήρα που η θεϊκή αγάπη οδήγησε στο σταυροαναστάσιμο μήνυμα της χαράς της νίκης κατά του θανάτου.
Τα προσφερόμενα μορφωτικά αγαθά που διοχετεύουν την Αλήθεια στον μορφούμενο τον βοηθούν να συντηρεί και να διατηρείται στο χώρο της ύπαρξης και έτσι να αποφεύγει τον κίνδυνο της μετάπτωσής του στην ακηδία και την εγκατάλειψη που αλλοιώνει το μυστήριο της ζωής.
Η χριστιανική αλήθεια έτσι όπως την δίδαξε και αποκάλυψε ο Θεάνθρωπος με τον ενυπόστατο και ζωοποιητικό χαρακτήρα της κρατεί τον μορφούμενο σε εγρήγορση και διαρκή προσπάθεια για τη σύμπηξη της προσωπικής κοινωνίας του με τον γνήσιο αρχιερέα και διδάσκαλο Χριστό, ώστε να τροφοδοτείται με την αγάπη Του και έτσι να μορφώνεται δημιουργικά και δυναμικά, ως μόρφωση και μεταμόρφωση. Ο μοναδικός αληθινός διδάσκαλος έχυσε το αίμα Του για να ιδρυθεί σ’ αυτό ένα μεγάλο σχολείο, η Εκκλησία του Θεού. Η προσευχή αυτή είναι μια μυσταγωγία, ένωσης ουρανού και γής, η συγκατάβαση του Θεού-Πατέρα προς την πεπτωκυϊα φύση των ανθρώπων. Το κείμενο αυτό της προσευχής μας διασώζει μοναδικά και με σαφές ιστορικό περιεχόμενο περιγραφική διάθεση ο ευαγγελιστής Ιωάννης (κεφ. 17), ο μαθητής της αγάπης και της οπτασίας περί των εσχάτων. Ο Ιησούς δέεται για τον ίδιο, για τους μαθητές Του, για τους μελλοντικούς μαθητές. Στο τέλος παρατίθεται σύντομο ιστορικό της εκκλησιαστικής σχολής Καρπενησίου και της βιβλιοθήκης της της από Θεσσαλονίκης, και φωτογραφίες ιεροσπουδαστών στο άγ. Όρος με τον καθηγητή τους τον συγγράφοντα.
Το κείμενο της Γραφής και η ερμηνευτική του που προβλημάτισε πολλούς Πατέρες της Εκκλησίας.