ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΡΙΟΥ ΑΧΑΙΑΣ
https://www.facebook.com/Polisma-Publications-567651376660038/
https://ftb.academia.edu/AlexiosPanagopoulos
http://www.biblionet.gr/author/51557/Αλέξιος_Παναγόπουλος
http://www.pemptousia.gr/author/ddr-alexios-panagopoulos/
http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-743615.aspx
http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-746609.aspx
https://www.politeianet.gr/books/9789608260320-panagopoulos-alexios-peri-technon-istoriko-lexiko-dimou-riou-nomou-achaias-97622
https://www.politeianet.gr/sygrafeas/panagopoulos-alexios-33448
[...] Νομίζω ότι η καταγραφή της τοπικής ιστορίας με τη μορφή του ιστορικού λεξικού είναι η προσφορότερη. Γιατί, ενώ καταχωρούνται όλα τα ιστορικά στοιχεία, -από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα-, ταυτόχρονα ο κοινός ερευνητής ή αναγνώστης, ακούραστα βρίσκει αυτό που θέλει, με το εύχρηστο λειματολόγιο του ιστορικού λεξικού. Απέφυγα την συγγραφή βιβλίου με την κλασική μορφή, διαιρούμενο σε κεφάλαια, υποκεφάλαια και ενότητες, για πρακτικούς αναγνωστικούς σκοπούς και λόγους πρωτοτυπίας στην έρευνα, καταγραφή και αναζήτηση των ιστορικών στοιχείων. [...] (από τα εισαγωγικά του συγγραφέα)
Ιστορικό λεξικό περιοχής δήμου Ρίου νομού Αχαΐας
Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα
Αλέξιος Παναγόπουλος
Περί Τεχνών, 2003
348 σελ.
ISBN 960-8260-32-9, ISBN-13 978-960-8260-32-0, [Κυκλοφορεί]
Αλ. Παναγόπουλος (2003), «Ιστορικό Λεξικό περιοχής Δήμου Ρίου Νομού Αχαϊας - απο την αρχαιότητα έως σήμερα», Εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα (χαιρετισμός περιφερειάρχη, νομάρχη, προέδρου παιδείας Ρίου), σσ. 348.
Μορφή λεξικογραφική, μέσα σε 348 σελίδες ότι ποιο σημαντικό μπορεί να συμπεριληφθεί.
Παλαιότερα υπήρχε η αντίληψη ότι μόνο οι μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Κων/πολη, η Αλεξάνδρεια, τα Ιεροσόλυμα, κ.ά., είχαν την δυνατότητα να παρουσιάζουν αυτοτελή ιστορία, ιστορία δική τους. Κατ’ ανάγκη εμείς οι άλλοι θα έπρεπε να είμαστε στο περίβλημα, στον περίγυρο αυτών των μεγάλων πόλεων. Με βάση τα ανωτέρω και τις θέσεις που αναπτύσσονται στην ιστορική, λαογραφική, πολιτισμική εργασία αυτη αποδεικνύουμε ότι πάντοτε υπάρχουν αυτοτελείς ιστορικές πράξεις και όχι κατά κανόνα του κέντρου μόνο (π.χ. οι Πατρείς εκστρατεύουν στην Στερεά και πολεμούν στο αρχαίο Κάλλιο για την απόκρουση των Γαλατών, 281π.Χ., ιδρύεται η Β’ και Γ’ αχαϊκή συμπολιτεία). Εάν θα γίνονταν ευρετήρια κατά τόπους θα ήταν ευτύχημα για τους μελετητές, πράγμα που σ’ αυτό συμβάλει και το παρόν πόνημα. Παρότι δεν έχουν διασωθεί όλες οι τοπικές ιστορικές πηγές, εντούτοις όσες υπάρχουν χρησιμοποιήθηκαν.
Χρησιμοποιήθηκε η ειδολογική ή αλφαβητική παρουσίαση της ιστορικής ύλης, ώστε το παρόν πόνημα να γίνεται εύκολο στην χρήση ως εγκυκλοπαίδεια, ως πανδέκτης, ως ιστορικό λεξικό. Οι παραπομπές φτάνουν στον αριθμό 1272 και καταχωρούνται στο τέλος της εργασίας για τους ειδικούς.
Η βυζαντινή περίοδος γίνεται αισθητή στο βιβλίο αυτό με τις ειδικές αναφορές και τις επεξηγήσεις. Η μορφωτική προσπάθεια της εργασίας αυτης αποβλέπει στην εκ νέου ιστορική και πολιτιστική μας αυτογνωσία, στην ανύψωση των νέων γενεών, στην μη αποκοπή από τις ρίζες μας και την ηθική μας αυτοσυνειδησία. Οι συγκεκριμένες ιστορικές αναφορές και τα πραγματικά ιστορικά και πολιτιστικά γεγονότα του λαού μας παρουσιάζονται και δεικνύουν ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν αλλοτριωθεί στην φθορά της υλικότητας. Η υπέρβαση αυτή γίνεται και στο παρόν πόνημα της πολιτιστικής, λαογραφικής, ιστορικής και ηθικής διαμόρφωσης και διάσωσης της προσωπικότητας του σύγχρονου ανθρώπου.
http://el.wikipedia.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου