ΘΕΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΣΛΑΒΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

ΘΕΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΣΛΑΒΟ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

https://www.facebook.com/Polisma-Publications-567651376660038/

https://ftb.academia.edu/AlexiosPanagopoulos

http://www.biblionet.gr/author/51557/Αλέξιος_Παναγόπουλος

http://www.pemptousia.gr/author/ddr-alexios-panagopoulos/

http://www.stamoulis.gr/Θέματα-Ελληνοβυζαντινού-Πολιτισμού-στο-Σλαβο-Μουσουλμανικό-Κόσμο_p-400964.aspx

http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-746609.aspx

http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-743615.aspx


[...] Η μελέτη της ιστορίας των Σλάβων γειτόνων μας για πολλά έτη αποτελούσε σκοτεινό σημείο, γι' αυτό και με την παρούσα μελέτη γίνεται μια απόπειρα ερμηνευτικής ανάλυσης και γενικότερης συστηματοποίησης των βυζαντινό/σλαβικών και μουσουλμανικών σχέσεων σε ένα χώρο που για χίλια και πλέον χρόνια διεδραμάτισε σπουδαίο πολιτισμικό και κοινωνικό ρόλο.

Η μελέτη της ιστορίας των γειτονικών βαλκανικών λαών μαζί με την ιστορία των Τούρκων, των Αράβων και των Περσών, βοηθάει να εισαχθούμε σε μια ευρύτερη οπτική της ιστορίας, που περιλαμβάνει όλους τους ιστορικούς γείτονες της Χώρας μας.

Επίσης η συγκριτική ανάλυση των στοιχείων που απαντούνται από τον βυζαντινό πολιτισμό στον σλαβικό και ισλαμικό πολιτισμό είναι πολύ επίκαιρη και χρήσιμη.

Από δε την διπλή πνευματική υπόσταση του Βυζαντίου, εννούμε την θρησκευτικοπολιτική και την αρχαιοελληνική (ή αλλιώς από τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό του βυζαντίου), οι ανερχόμενοι πολιτισμοί των Σλάβων και του Ισλάμ μπόρεσαν να διαμορφώσουν τις δικές τους πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και κατευθύνσεις. Οι Σλάβοι αποδέχθηκαν το πολιτισμικό μεγαλείο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, ενώ το Ισλάμ δέχθηκε επιρροές από το αρχαιοελληνικό και κοσμοπολίτικο υπόστρωμα των Βυζαντινών.

Οι οθωμανικές κατακτήσεις επέφεραν ολοσχερή πολιτική καταστροφή στη ζωή των βαλκανικών λαών, αλλά το βυζαντινό πνεύμα διασώθηκε μέχρι την εμφάνιση των νεότερων βαλκανικών κρατών. Ο βυζαντινός πολιτισμός διασώθηκε και επιβίωσε χάριν της Ορθοδοξίας.

Κι εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η μελέτη αυτή είδε το φως της δημοσιότητας χάριν της προτροπής εκλεκτών φίλων στο χώρο της έρευνας. Εάν λοιπόν ο ελληνο/βυζαντινός πολιτισμός βρεθεί να έχει έμμετρο λόγο άμουσο, δίχως να έχει αισθητική επίδραση, τότε δεν μπορούμε να μιλούμε για πολιτισμό αλλά μόνο για ιδεολογία, η οποία δεν θα είναι κατ' ουσία αυθεντική. Εάν υπάρχει λοιπόν μια τέτοια ιδεολογία τότε αυτή αποτελεί αντικείμενο έρευνας της ιστορίας των Σλάβων και συγκεκριμένα του ελληνο/βυζαντινού πολιτισμού ως αναμορφωτικής επιστήμης. Αποτελεί πράγματι σπουδαίο ενδιαφέρον η έρευνα για την γλώσσα και τον πολιτισμό, για τα είδη που εμφανίζονται και τον συσχετισμό τους με το ιστορικό παρελθόν και την σημασιολογία τους για το μέλλον, στον όμορο χώρο της καλής γειτονίας και της ιστορικής αυτοσυνειδησίας.

Από τον τόπο της θανατώσεως του μεγάλου οραματιστή της βαλκανικής κοινοπολιτείας Ρήγα Φεραίου, διαβιώντας και ερευνώντας σ' αυτόν τον τόπο από το 1987.

(από τα γενικά εισαγωγικά του συγγραφέα)

Θέματα ελληνο/βυζαντινού πολιτισμού στο σλαβο/μουσουλμανικό κόσμο

Αλέξιος Παναγόπουλος

Παναγόπουλος Αλέξιος Π., 2009
120 σελ.
ISBN 978-960-92732-0-6, [Κυκλοφορεί]
Αλ. Παναγόπουλος (2009), «Θέματα ελληνο/βυζαντινού πολιτισμού στο σλαβο/μουσουλμανικό κόσμο της καθ’ ημάς ανατολής», Αθήνα.
Η ενασχόληση με τέτοια θέματα διαλευκάνει ακόμα περισσότερο τον χώρο αυτό και από ελληνικής βιβλιογραφικής σκοπιάς καθίσταται αναγκαίο και χρήσιμο. Ο συγγραφέας είναι γνώστης του βαλκανικού χώρου καθότι για πλέον των είκοσι ετών ζεί και κινείται σ’ αυτόν τον χώρο. Η προβληματική και οι θέσεις όσον αφορά την εθνογένεση των σλαβικών φυλών, το βυζαντινό πολιτισμικό μεγαλείο στον βαλκανικό πολιτισμό και ο ελληνοβυζαντινός πολιτισμός στο μουσουλμανικό και σλαβικό κόσμο είναι θέματα που διαφεύγουν πολλών, αλλά αναζητούνται πολύ έντονα από τις σύγχρονες σλαβικές, σλαβολογικές, βαλκανολογικές επιστήμες, που εστιάζουν το ερευνητικό τους πεδίο στην επιτακτική ανάγκη μιας αυθεντικής άποψης και προσέγγισης, όπου θα προβάλλεται η ουσιαστική δομή και το συστατικό στοιχείο της συνύπαρξης των λαών της χερσονήσου του Αίμου. Η σύγχρονη σλαβολογία τοποθετεί το καθόλου έργο της υπεράνω οποιασδήποτε μυθολογίας, χαρακτηρολογίας και ηθικολογίας. Δίχως την ουσιαστική έρευνα και εμβάνθυνση των ιστορικών, παλαιογραφικών, αρχαιολογικών πηγών, δεν είναι δυνατή η αυθεντική έρευνα του ως άνω θέματος, πράγμα που το πετυχαίνει ο συγγραφέας με την εξειδίκευση που διαθέτει. Το θεμελιώδες πρόβλημα της εθνογένεσης των σλαβικών φυλών και ο ελληνοβυζαντινός πολιτισμός στο μουσουλμανικό και σλαβικό κόσμο είναι θέματα παραγωγικής μεθοδολογίας στην συνάντησή τους με τον ιστορικό τόπο και χώρο. Η παρουσίαση και ανάλυση αυτων των ιστορικών πολιτισμικών αληθειών παρουσιάζεται με την δημιουργική σύνθεση και την θετική συμβολή στην έρευνα. Συγχαίρω τον συγγραφέα και εύχομαι δημιουργική συνέχιση των προσπαθειών του. Πολλές φορές έχει απασχολήσει τους ειδικούς για το ποιος και τι είδους πολιτισμός υπήρξε στο Βυζάντιο, τόσο στις έντονες μακροχρόνιες σχέσεις του με τους πολιτισμούς της Εσπερίας όσο και με το Ισλάμ, καθώς και των Λαών της Βαλκανικής. Η πνευματική παράδοση του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στον Σλαβικό και τον Ισλαμικό κόσμο έχει συντελέσει στην πνευματική και πολιτισμική αναβάθμιση όλων των εμπλεκόμενων Λαών με τα διαφορετικά ήθη, έθιμα, απόψεις, αντιλήψεις, ιδέες και συμπεριφορές. Οι κοινωνίες και οι πολιτισμοί δεν προάγονται μόνο σε συνάρτηση εσωτερικών παραγόντων, αλλά εξαρτώνται και από την δυναμική της επικοινωνιακής σχέσης, τόσο σε επίπεδο εξωτερικών σχέσεων όσο και σε επίπεδο ειρηνικών ή πολεμικών επαφών και για τους τρείς αυτους κόσμους. Οι μακροχρόνιες πολεμικές αναμετρήσεις επέφεραν πολιτικές και στρατιωτικές ανακατατάξεις με επέκταση ή περιορισμό των συνόρων. Από τον 6ο και 7ο αιώνα μ.Χ., με την εμφάνιση των Σλάβων, έως και την ολοκληρωτική καταστροφή της βυζαντινής αυτοκρατορίας με την πτώση της Βασιλεύουσας (1453) από τους Οθωμανούς Τούρκους. Η άποψη ότι η ιστορία των πολιτισμών είναι ταυτόσημη με την πολιτική αυτονομία των πολιτισμών και των κοινωνιών και ότι ο πολιτισμός ταυτιζόταν με τους πολιτειακούς θεσμούς μάλλον δεν βρίσκεται σε απόλυτη ταύτιση. Η μελέτη της ιστορίας των Σλάβων γειτόνων μας για πολλά έτη αποτελούσε σκοτεινό σημείο, γι’ αυτό και με την παρούσα μελέτη γίνεται μια απόπειρα ερμηνευτικής ανάλυσης και γενικότερης συστηματοποίησης των βυζαντινο/σλαβικών και μουσουλμανικών σχέσεων σε ένα χώρο που για χίλια και πλέον χρόνια διεδραμάτισε σπουδαίο πολιτισμικό και κοινωνικό ρόλο. Η μελέτη της ιστορίας των γειτονικών βαλκανικών λαών μαζί με την ιστορία των Τούρκων, των Αράβων και των Περσών, βοηθάει να εισαχθούμε σε μια ευρύτερη οπτική της ιστορίας, που περιλαμβάνει όλους τους ιστορικούς γείτονες της Χώρας μας. Επίσης η συγκριτική ανάλυση των στοιχείων που απαντούνται από τον βυζαντινό πολιτισμό στον σλαβικό και ισλαμικό πολιτισμό είναι πολύ επίκαιρη και χρήσιμη. Από δε την διπλή πνευματική υπόσταση του Βυζαντίου, εννούμε την θρησκευτικοπολιτική και την αρχαιοελληνική (ή αλλιώς από τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό του βυζαντίου), οι ανερχόμενοι πολιτισμοί των Σλάβων και του Ισλάμ μπόρεσαν να διαμορφώσουν τις δικές τους πολιτισμικές ιδιαιτερότητες και κατευθύνσεις. Οι Σλάβοι αποδέχθηκαν το πολιτισμικό μεγαλείο του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας, ενώ το Ισλάμ δέχθηκε επιρροές από το αρχαιοελληνικό και κοσμοπολίτικο υπόστρωμα των Βυζαντινών. Οι οθωμανικές κατακτήσεις επέφεραν ολοσχερή πολιτική καταστροφή στη ζωή των βαλκανικών λαών, αλλά το βυζαντινό πνεύμα διασώθηκε μέχρι την εμφάνιση των νεότερων βαλκανικών κρατών. Ο βυζαντινός πολιτισμός διασώθηκε και επιβίωσε χάριν της Ορθοδοξίας. Κι εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η μελέτη αυτή είδε το φώς της δημοσιότητας χάριν της προτροπής εκλεκτών φίλων στο χώρο της έρευνας. Εάν λοιπόν ο ελληνο/βυζαντινός πολιτισμός βρεθεί να έχει έμμετρο λόγο άμουσο, δίχως να έχει αισθητική επίδραση, τότε δεν μπορούμε να μιλούμε για πολιτισμό αλλά μόνο για ιδεολογία, η οποία δεν θα είναι κατ’ ουσία αυθεντική. Εάν υπάρχει λοιπόν μια τέτοια ιδεολογία τότε αυτή αποτελεί αντικείμενο έρευνας της ιστορίας των Σλάβων και συγκεκριμένα του ελληνο/βυζαντινού πολιτισμού ως αναμορφωτικής επιστήμης. Αποτελεί πράγματι σπουδαίο ενδιαφέρον η έρευνα για την γλώσσα και τον πολιτισμό, για τα είδη που εμφανίζονται και τον συσχετισμό τους με το ιστορικό παρελθόν και την σημασιολογία τους για το μέλλον, στον όμορο χώρο της καλής γειτονίας και της ιστορικής αυτοσυνειδησίας