ΑΛΦΑΒΗΤΑΡΙ ΑΓΙΟΛΟΓΙΑΣ

https://www.facebook.com/Polisma-Publications-567651376660038/

https://ftb.academia.edu/AlexiosPanagopoulos

http://www.biblionet.gr/author/51557/Αλέξιος_Παναγόπουλος

http://www.pemptousia.gr/author/ddr-alexios-panagopoulos/

http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-746609.aspx

http://www.stamoulis.gr/ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΑΛΕΞΙΟΣ_au-743615.aspx

http://www.biblionet.gr/book/216406/Παναγόπουλος,_Αλέξιος_Π./Αλφαβητάρι_αγιολογίας_και_παιδαγωγίας

http://www.stamoulis.gr/Αλφαβητάρι-Αγιολογίας-και-Παιδαγωγίας_p-400967.aspx

Αλ. Παναγόπουλος, «Αλφαβητάρι αγιολογίας & παιδαγωγίας» – λόγια περί της ζωής των αγίων, περί της συγγραφής των συναξαρίων, καθώς και με απόσπασμα (μετφ. Συγγραφέα), από τη Δογματική Ιουστίνου Πόποβιτς, για τα περί την μετά θάνατο ζωή των αγίων, εκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος, Αθήνα (χαιρετισμός του σχολικού συμβούλου & του γραμματέα Διακιδείου Σχολής Λαού), σσ. 160.
Τα ζητήματα της παιδαγωγικής δεν μπορούν να αποσπαστούν από την κοινωνική διαδικασία και το εκάστοτε εκπαιδευτικό σύστημα, γι’ αυτό στο παρόν έργο κατ’ αρχήν διενεργείται η μελέτη της δομής και των βίων των Αγίων.
Ερευνάται για το τι είναι αγιολογία και η σπουδαιότητά της, καθώς και οι πηγές της και η αξία τους για την έρευνα. Η σημασία της προσευχής στην ζωή των Αγίων και των πιστών, καθώς και η αρχιερατική προσευχή ως σκοπός αγιοσύνης και πρότυπο αγιότητας, ο Ιησούς δέεται διδακτικά, υποδειγματικά και καθοριστικά για τους μελλοντικούς αγίους και μαθητές του. Οι βίοι των Αγίων και ως μεμονωμένοι βίοι, οι συλλογές, τα μαρτυρολόγια, τα συναξάρια. Τα σύγχρονα συναξάρια, τα σπουδαιότερα συναξάρια.
Επίσης παρουσιάζονται οι συλλογές για διδακτικούς σκοπούς και οι συλλογές για επιστημονικούς σκοπούς.
Αναπτύσσεται ο αγιασμός και το νόημα της «μέθεξης Θεού» από τον άγιο άνθρωπο ως ολοκλήρωση του παιδευτικού του σκοπού και στόχου.
Γίνεται ανάπτυξη του δόγματος της αλήθειας της Αγίας Τριάδος, καθώς και οι άγιοι άγγελοι, οι άγιοι απόστολοι, τα άγια πράγματα, οι άγιοι χριστιανοί. Αναφορά για το πώς κατορθώνεται η αγιότητα καθώς και η επίτευξη του σκοπού της «θέωσης» και τα αποτελέσματά της για τον κόσμο για τον άνθρωπο για τον ρούν της ιστορίας. Γίνεται λόγος για τα αποτελέσματα της αγιότητας που καθαγιάζουν την ανθρώπινη φύση και την νοηματοδοτούν. Αφού εξετάζεται τι είναι άγιος, ο αριθμός των Αγίων, η διαδικασία της τιμής στους Αγίους και της αναγνώρισής τους ως διαδικασία και Συνοδική πράξη. Ποιοί δεν πιστεύουν στους Αγίους, ο ρόλος των Αγίων στην κοινωνία. Η Θεοτόκος Παναγία ως η κορυφή των Αγίων. Οι άγγελοι, οι προφήτες, ο τίμιος Πρόδρομος, οι άγιοι Απόστολοι, οι Αποστολικοί Πατέρες, οι Πατέρες της Εκκλησίας ως φωτεινοί σηματοδότες και καθοδηγητές. Αναφορά σε ένα διδακτικό Συναξάρι και στα Συναξάρια νεομαρτύρων. Ο άγιος Νικόλαος ως υπόδειγμα αγιότητας. Παρουσιάζεται ως ενδιαφέρον οι μάρτυρες και ομολογητές στην αχανή Κίνα. Στο τέλος παρατίθεται απόσπασμα από την Δογματική του π. Ιουστίνου Πόποβιτς, για την μετά θάνατο ζωή των Αγίων, των δικαίων και της δίκαιας κρίσης.
Στη θεώρηση της διδακτικής και παιδαγωγικής σημασίας της μελέτης των βίων των Αγίων, διαμορφώνεται ο έσω άνθρωπος και αναδύονται τα οντολογικά στοιχεία της ψυχοσωματικής οντότητας του πιστού ανθρώπου, που με την καλλιέργεια προσφέρουν την καταξίωση και υπερύψωση της εκζητούμενης πολύτιμης ανθρωπιάς δηλ. του αυθεντικού χαρακτήρα της αγωγής και της Βυζαντινής γραμματολογίας. Αλ. Παναγόπουλος (2004), «Αλφαβητάρι αγιολογίας & παιδαγωγίας» – λόγια περί της ζωής των αγίων, περί της συγγραφής των συναξαρίων, καθώς και με απόσπασμα (μετφ. Συγγραφέα), από τη Δογματική Ιουστίνου Πόποβιτς, για τα περί την μετά θάνατο ζωή των αγίων, εκδ. Νεκτ. Παναγόπουλος, Αθήνα (χαιρετισμός του σχολικού συμβούλου & του γραμματέα Διακιδείου Σχολής Λαού), σσ. 160.