AXAIA, ΜΩΡΙΑΣ, ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ
|
Αλ. Παναγόπουλος (2008), «Αχαϊα – Μωριάς – Πελοπόννησος», (μια πολιτική-πολιτιστική-κοινω
Ερευνάται με μεθοδικό και παιδευτικό τρόπο η ιστορία της Αχαϊας, του Μωριά και της Πελοποννήσου, για κάθε ηλικία, η ύλη καταγράφεται με την μορφή της λεξικογραφικής καταγραφής ή ειδολογικής παρουσίασης, ώστε να γίνεται το πονημάτιο αυτό εύχρηστο και να αναζητείται εγκυκλοπαιδικά, η λέξη και το θέμα που μας απασχολεί. Το βιβλίο αυτό διεκδικεί την πρωτοτυπία του στην ποικιλία της θεματογραφίας του, ως πανδέκτης που ο αναγνώστης βρίσκει αμέσως το σημείο που τον ενδιαφέρει. Τα πολιτικά, πολιτιστικά, κοινωνικά, θρησκευτικά γεγονότα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα αποτελούν αντικείμενο καταγραφής της έρευνάς μας. Η πρωτεύουσα του Μωριά υπήρξε πάντοτε κοιτίδα πολιτισμού και ενδιαφέροντος, από τους Ίωνες και Αχαιούς, έως τους πειρατές και τυχοδιώκτες δολιοφθόρους, από τους Βυζαντινούς και Φράγκους, Ενετούς και Τούρκους μέχρι σήμερα που έγινε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης (2006). Η Πάτρα γίνεται η δεύτερη πόλη του Κράτους, σε οικονομική ευρωστία, αλλά και σε πληθυσμό. Οι Ρωμαίοι (β’ αιων. π.Χ.), ενώ κυριαρχούν αρχίζουν να χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα στα νομίσματά τους, στον δημόσιο βίο, συμβόλαια, συμφωνητικά, κ.ά. Οι Εβραίοι της Πάτρας έχουν συναγωγή και χρησιμοποιούν την ελληνική γλώσσα. Ακόμα και οι Τούρκοι στην επίσημη απόφαση των δικαστηρίων τους. Ο Παυσανίας γράφει τα Αχαϊκά του (β’ αιών. μ.Χ.), πρίν απ’ αυτόν γράφουν οι Αυτοκράτης (4ο αιών π.Χ), ο Ριανός (3ο αιών. π.Χ.) και ο Αυτεσίων, που το έργο τους διασώθηκε μόνο σε μνημονεύσεις άλλων. Η Αχαϊκή Συμπολιτεία παίζει σπουδαίο ρόλο. Ακόμα και ο Αριστοτέλης έγραψε Περί Αχαιών Πολιτείας.
Επιχειρείται η καταγραφή σπουδαίων γεγονότων όπως ότι το 805 μ.Χ., ο αρχιερατικός θρόνος της Πάτρας γίνεται μητροπολιτικός, προάγεται, χάριν του ότι η Αχαϊα γίνεται φυσικό κάστρο κατά των Κατακτητών. Δεν είναι τυχαίο ότι πέντε μεγάλες επαναστάσεις κατά των Τούρκων έγιναν στην Αχαϊα. Η ιερά μονή Λαύρας Καλαβρύτων και το πανηγύρι της του αγ. Αλεξίου γίνονται ο τόπος και ο χρόνος συνάθροισης όλων των οπλαρχηγών της Πελοποννήσου για το σύνθημα ελευθερία ή θάνατος. Ο Γρηγόριος ο Ε’ είναι από την Δημητσάνα. Μετά την απελευθέρωση οι ισχυρές Δυνάμεις της Ευρώπης συμβούλευαν να γίνει η Πάτρα πρωτεύουσα όχι μόνο του Μωριά πού ήδη ήταν αλλά όλης της Ελλάδας, καθότι με το εμπόριο αλλά και του λογίους που είχε στο δυναμικό της ευρωπάϊζε «υπέρ τας άλλας». Ο ναός του αποστόλου Ανδρέου είχε τριγύρω του μοναστικά παραπήγματα και πάντα ζούσαν μοναχοί τριγύρω, όπως αυτος ο διορατικός μοναχός που είπε στον Βασίλειο τον Μακεδόνα όταν ήλθε στρατιωτικός ασπεσταλμένος του αυτοκράτορα της Πόλης ότι κάποια μέρα θα γίνει βασιλέας και κατόπιν έγινε αδελφοποιητός με τον γιό της Δανιήλιδας η οποία τον ενίσχυσε οικονομικά αργότερα. Τα μοναστήρια της Πελοποννήσου και οι εκκλησίες της είναι μοναδικά αριστοτεχνικά δημιουργήματα (π.χ. ο ναός του αγ. Νικολάου στο Πλατάνι Ρίου). Οι μητροπολίτες Πατρών διακρίθηκαν για την λογιότητά τους, αλλά και όπως ο Ηλίας Μηνιάτης ως Καλαβρύτων και Κερνίκης που επέδειξε ήθος και ύφος της λογιότητας που ο τόπος είχε μεγάλη ανάγκη. Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ως μπροστάρης στις διεργασίες του Αγώνα. Στην Πάτρα ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος ιδρύει τα πρώτα οργανωμένα κατηχητικά σχολεία, τα οποία μέχρι σήμερα λειτουργούν και στα οποία φοίτησαν μεγάλες και γνωστές προσωπικότητες.
Η εργασία αυτή περιλαμβάνει κατά τον δυνατότερο τρόπο όλο το ιστορικό παρελθόν, ώστε να γίνει κατάλληλο βοήθημα και για τις νεώτερες γενιές. Ώστε όχι μόνο να αποφευχθούν τα λάθη του χθές, αλλά και να διαμορφωθεί το ελληνορθόδοξο πνεύμα με όλες τις πολιτιστικές και πολιτισμικές καταβολές. Η διαμόρφωση του ελληνορθόδοξου ήθους με βάση το τρίπτυχο (πίστη, πατρίδα, οικογένεια), συντελείται με την αυτογνωσία και επιστροφή στις ρίζες του λαού μας, ως διαχρονική διάπλαση ήθους και γνωσιολογίας.
Γίνονται ειδικές αναφορές στους υμνογράφους, στους ποιητές, και στους συγγραφείς της βυζαντινής περιόδου που έχουν να κανουν με τον Μωριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου